Voetmarsen naar Madrid tegen de soberheidspolitiek van de regering
Klik op kaart om uit te vergroten
In Februari vertrokken de protesteerders te voet naar Madrid vanuit alle hoeken van het land. Op 22 Maart kwamen ze aan om met twee miljoen te betogen in de straten van de hoofdstad. De betoging was het orgelpunt van acht marsen uit alle delen van het land.
Veel van de deelnemers van de mars zijn niet van plan meteen terug te keren naar hun regio. Er volgen de komende dagen nog algemene vergaderingen verspreid over de stad. Ook nieuwe acties worden niet uitgesloten.
Na vijf jaar van harde saneringen is de situatie van de meerderheid van de Spanjaarden alleen maar verergerd. Volgens de ngo Caritas moeten drie miljoen Spanjaarden rondkomen met minder dan 307 euro per maand. Iets meer dan 21 procent van de bevolking zakte door de crisis onder de armoedegrens. De werkloosheid blijft op de recordhoogte van 26,3 procent.
Zes miljoen werklozen, tien duizenden zonder werkloosheidsuitkering. Meer dan een half miljoen Spanjaarden, jong en oud, gingen intussen hun geluk zoeken in het buitenland. In 2012 alleen al verlieten 112.000 jonge Spanjaarden hun land op zoek naar een betere toekomst. Een vrouw droeg een spandoek:
“Mijn dochter kan hier niet zijn omdat ze moest emigreren”
De betogers vragen onder meer de stopzetting van de afbetaling van de schuld, een realistisch plan om de werkgelegenheid te herstellen, de bescherming van de openbare diensten, eerlijke belastingen, een einde aan de huisuizettingen en echte democratie. Het hele manifesto kan u hier lezen.
Frontvorming van de 99%
In 2011 gooide de 15-Mei beweging hoge ogen overal in de wereld. Het werd even een mondiale protestbeweging met uitlopers tot New York met Occupy Wall Street. Daarna volgden nog talloze betogingen en enkele grote algemene stakingen, maar daarna leek het protest wat stil te vallen. Dat laatste is ook relatief. In 2013 telde het ministerie van Binnenlandse Zaken 44.000 acties en betogingen.
De twee grote nationale vakbonden UGT en CCOO hielden zich afzijdig maar lokale afdelingen deden wel volop mee, net als alle partijen en bewegingen links van de twee traditionele partijen, PSOE en PP. De PSOE en de PP worden beschouwd als de doodgravers van de welvaartstaat.
De organisatoren van de mars hebben grote plannen. Het protest mag geen eendagsvlieg zijn. Diego Cañamero, algemeen secretaris van de landarbeidersvakbond SAT, zegt het zo aan de Franse krant Humanité:
“De stilte van het volk maakt me bang. Het is tijd om wakker te worden, om in beweging te komen, om de straten en pleinen in te nemen”.
Cañamero riskeert trouwens een gevangenisstraf voor zijn deelname aan een bezetting van een landgoed.
Aan de kop van de marsen liepen migranten die ondersteund werden met de slogan ‘Geen mens is illegaal’. De indignados zijn terug, maar de samenstelling van de deelnemers lijkt wat veranderd. De arbeidersbeweging maakt deze keer meer dan in 2011 integraal deel uit van de beweging.
Aan het eind van de betoging kwam het tot rellen. De regering stuurde blijkbaar aan op een krachtmeting. Zo’n 1700 anti-oproeragenten werden op de betogers afgestuurd en na half tien gold er een samenscholingsverbod. De politie schoot met traangasgranaten en grote rubberen kogels op de betogers. 12 betogers werden aangehouden.
Extra Bronnen
22M Dignity Marches get ready to enter Madrid
nie pleuen 