In dit laatste artikel in een reeks van drie over armoede en mensen met financiële problemen komen drie vragen aan bod. Waarom is ondanks het activeringsbeleid sedert de jaren negentig de armoede niet afgenomen? Waarom werkt die activering niet? En als laatste waarom werklozen en mensen met financiële problemen dan toch nog door iedereen verguist worden als blijkt dat het activeringsbeleid van de regeringen werkt als een tang op een varken.
Niets is wat het lijkt
Twee maten en twee gewichten
Het wettelijk kader van de Collectieve Schuldregeling behandelt mensen als bedrijven in faling maar in tegenstelling tot bedrijven worden ze wel voor de volle 100% aansprakelijk gesteld, wat niet het geval is bij nv’s, bvba’ en cvba’s.
Mensen degraderen tot hun boekhoudkundige waarde is wel bijzonder cynisch als je weet dat wie 850 € kan neertellen voor notariskosten en expertkosten, en een Besloten Vennootschap met Beperkte Aansprakelijkheid kan oprichten…
View original post 2,533 more words
nie pleuen 