Auteur: Daniël Verhoeven
Waarom krisisen ontstaan in het kapitalistisch systeem, eenvoudig uitgelegd
Interview met Samir Amin over het Europees Systeem, nederlands ondertiteld
De ongelijke evolutie van productiviteit en koopkracht in de vs
De grafiek hieronder die door de New York Times werd gepubliceerd illustreert de welvaartskloof in de Verenigde Staten. Hij toont hoe tijdens de laaste drie decennia deze welvaartskloof terug is beginnen groeien, in tegenstelling tot de drie decenia voor 1980.
Klik op heet beeld om uit te vergroten.
Bron New York Times 4 September 2011
Tijdens de laaste drie decenia is de productiviteit in de VS sneller gestegen dan de lonen. Ook al ging de koopkracht in absolute termen vooruit, in relatieve termen ging ze achteruit. In landen als de VS heeft dat er tenslotte toe geleid dat iedereen meer begon te lenen, deze kredietbubble lag aan de basis van de financiële crisis.
Een gelijkaardige ontwikkeling vond plaat in het Verenigd Koninkrijk zie: Unfair to Middling: How Middle Income Britain’s shrinking wages fuelled the crash and threaten recovery
Loonaandeel in BBP gaat achteruit in Europa
Groei van de ongelijkheid in vs
Groei Inkomensongelijkheid in België
De inkomensongelijkheid stijgt onafgebroken sinds midden jaren negentig
Er is al te veel vertrouwd op en ruimte gegeven aan de vrije markt. Ze heeft ons opgezadeld met een financieel kapitalisme dat een zeepbeleconomie bouwt met illusoire winsten. Die zijn snel uitgekeerd in dividenden en bonussen. De factuur daarvan is doorgeschoven naar al wie echt werkt, naar de overheden en naar het milieu.
Aan de verdelingskant is het opvallend hoe het aandeel van de werkende mensen in de welvaart daalt. Evenzo is dat voor wie leeft van vervangingsinkomens.
Het gevolg daarvan is dat de welvaart slechter wordt verdeeld. Met andere woorden, de inkomensongelijkheid stijgt, zie de figuur hieronder. Ze stijgt opnieuw, nadat ze in vele decennia van vorige eeuw daalde. En de armoede neemt toe.
De Gini coeficient is is een getal waarin de mate van ongelijkheid van ontwikkelingen en verschijnselen wordt uitgedrukt. De Gini-coëfficiënt is een getal tussen 0 en 1. De waarde 0 correspondeert hierbij met ‘perfecte gelijkheid’ (in dit geval heeft iedereen hetzelfde inkomen) en 1 correspondeert met ‘perfecte ongelijkheid’ (één persoon heeft al het inkomen en de rest heeft geen inkomen). Onderstaande grafiek laat zien dat de inkomensongelijkheid stijgt en dat de belastingen in België niet zorgen voor een herverdeling van de welvaart.
Bron: Bron FOD economie
De winsthonger van de grootbankiers en de jacht op bonussen van brokers heeft hen aangezet tot riskante speculatie. De belegging in ondoorzichtige finaciële produkten leidde naar het faillissement van Lehman Brothers in september 2008. De finaciële wereld stortte in en de grootbanken hadden belastingsgeld nodig om overeind te blijven. Dit heeft vervolgens ook tot een economische crisis geleid met onder andere de bailout van General Motors.
Maar er spelen ook andere fenomenen. Zo was de loonevolutie van de voorbije decennia – met een ongelijke inkomensverdeling tussen kapitaal en arbeid – zeker ook een grote oorzaak van de crisis die ons trof in 2008 en 2009.
Als kapitaal beter wordt beloond dan arbeid, maakt die ongelijkheid vele gezinnen zo arm dat ze zich in de schulden moeten steken om te kunnen consumeren, versta, om te kunnen (over)leven. Zulke overmatige schuldopbouw blijkt allerminst een recept voor een goede economische ontwikkeling.
Meer gelijke maatschappijnen doen het altijd beter
Wetenschappelijk onderzoek van o.a. Kate Pickett en Richard Wilkinson heeft aangetoond dat hoe meer ongelijkheid er is in een maatschappij, hoe ongezonder die maatschappij is, hoe ongelukkiger de mensen zijn, hoe korter ze leven enz. Zie http://www.equalitytrust.org.uk/ Een artikel in Live Science stelt:
“Als we bezorgd zijn om het geluk van de meeste mensen, dan moeten we iets doen aan de inkomensongelijkheid”
Extra Links
Revealed – the capitalist network that runs the world (The NewScientist over de studie The network of global corporate control) Zie ook in de Standard 147 superbedrijven ‘controleren’ wereldeconomie
Pourquoi les “indignés” ont raison
Banken nemen langzamerhand de macht over